Άρθρο 306. Προστασία ακτών

1. Σε περιοχές εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών προ του 1923 και σε ζώνη πλάτους πεντακοσίων (500) μ. από την ακτή ή την όχθη δημόσιων λιμνών (εκτός αν έχει οριστεί μεγαλύτερο πλάτος με Ζ.Ο.Ε. ή με οποιοδήποτε άλλο εργαλείο σχεδιασμού) δεν επιτρέπονται οι περιφράξεις. Κατ’ εξαίρεση περιφράξεις επιτρέπονται σε περίπτωση που είναι αναγκαίες για την προστασία καλλιεργειών ή άλλων ειδικών χρήσεων, όπως προσδιορίζονται με τα κατωτέρω άρθρα 307 έως 311.
Στις πιο πάνω περιοχές είναι δυνατό με απόφαση της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας να επιβληθεί η διακοπή των εργασιών κάθε είδους περίφραξης, καθώς και η κατεδάφιση περιφράξεων που έχουν τελειώσει, εφόσον οι περιφράξεις αυτές παρεμποδίζουν την πρόσβαση προς την ακτή ή την όχθη δημόσιας λίμνης και στο μέτρο που η διακοπή ή η κατεδάφιση εξυπηρετεί την πρόσβαση αυτή ή που συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος. Οι περιφράξεις κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου αυτού θεωρούνται αυθαίρετες και εφαρμόζονται οι σχετικές με την κατεδάφιση αυθαιρέτων διατάξεις.
2. Ως ακτή για την εφαρμογή της παρ. 1 νοείται το προς την ξηρά όριο του αιγιαλού και, αν η οριογραμμή αυτή δεν έχει προσδιορισθεί κατά τις κείμενες διατάξεις, νοείται η διαχωριστική γραμμή ξηράς - θάλασσας.
3. Οι κάτοχοι ή αυτοί που χρησιμοποιούν με οποιονδήποτε τρόπο κτίσματα η άλλες εγκαταστάσεις, που έχουν ανεγερθεί στον αιγιαλό κατά παράβαση του άρθρου 11 του α.ν. 2344/1940 (Α’ 154) «Περί αιγιαλού και παραλίας», όπως είχε τροποποιηθεί, ή του άρθρου 16 του ν. 2971/2001 (Α’ 285) «Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις» ή του ν.δ. 2687/1953 (Α’ 317) «Περί επενδύσεως και προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού», αποβάλλονται χωρίς καμιά αξίωση αποζημίωσης.
4. Τα κτίσματα αυτά μπορεί να διατεθούν στους Ο.Τ.Α. ή σε κοινωφελή ιδρύματα ή οργανισμούς για την εξυπηρέτηση κοινωνικών σκοπών, μέχρι την κατεδάφισή τους.
5. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής των προηγούμενων παραγράφων του άρθρου αυτού μπορεί να ρυθμίζονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.